بلندخوانی داستانک دوم آواورزی، محمودآباد، دی 96

موضوع: آشنایی کودکان با آوای سماور

مراحل: ابتدا برای انس گرفتن کودکان با موضوع داستان و آمادگی بیشتر ذهن آن‌ها فضای آموزشی را برای کودکان تغییر دادیم آن‌ها را به آشپزخانه مجموعه بردیم تا بیشتر موضوع را درک کنند. سپس در مقدمه‌ی درس شروع به گفت‌وگو با کودکان پیرامون اثاث و وسایل مورد استفاده در آشپزخانه کردیم و از آن‌ها سوالاتی پرسیدیم تا به موضوع درس نزدیک شدیم وکم‌کم بحث را به سمت سماور سوق دادیم. از آن‌ها سوال پرسیدیم:

-سماور به چه کاری می‌آید؟
-آوای سماور چیست؟
-زمانی که سماور قُل قُل می‌کند چه مفهومی دارد؟
-بعداز آن چه باید کرد؟

که اکثر کودکان به سوالات با دقت جواب می‌دادند وحتی زمانی که از آن‌ها خواستیم به آوای سماور با دقت گوش دهند. با توجه و تمرکز کامل گوش دادند و صدای آن‌ را تقلید می‌کردند. البته قابل ذکر است اول چند نفر به اشتباه به جای قُل‌قُل آوای سماور را قُرقُر تلفظ می‌کردند. که مربیان اشتباه آن‌ها را با حوصله اصلاح کردند.

در مرحله بعدی داستانک خوانده شد و کودکان هم با توجه به مقدماتی که قبل از درس داشتیم. با شخصیت‌های داستان هم‌ذات پنداری کرده و داستان را با لذت گوش دادند. بعد از بلندخوانی برای آن‌ها سوال مطرح کردیم:

-خانه خاله پیرزن کجا بود؟
-چای را در چه ظرفی دم کردند؟
-وقتی قُل می‌کندیعنی چه؟

که اکثر کودکان سوالات را به درستی پاسخ گفتند. بعد از پایان درس در آشپزخانه به کودکان شیفت صبح نون، پنیر، چای و به کودکان شیفت عصر هم ناهار دادیم و بعد آن‌ها را به کلاس درس برگرداندیم و کتاب کارورزی آواورزی را با کودکان کار کردیم و به آن‌ها اجازه دادیم هر طور که راحت هستند بنشینند و شعر را تمرین کنیم دراین مرحله واقعا مشخص بود که کودکان لذت می‌برند .

قابل ذکر است اولاً که کودکان در هر شیفت معنی کلمه دلاور را نمی‌دانستند و بعد از توضیح مربی با در آوردن ادا و حالات آن را تکرار می‌کردند.

دوماً اکثر کودکانی که به دلیل استفاده نکردن از سماور در منزل با آن کمتر آشنا بودند به اینکه سماور را کجا دیدند اشاره می‌کردند .

مربیان: شریفی-آقایی- راشدی -فصیحی- عبدالله زاده

محل برگزاری: آشپزخانه

بلندخوانی داستانک دوم آواورزی، محمودآباد، دی 96

بیشتر بخوانید: