مکان: تهران

نام کتابخانه: موسسه ندای ماندگار

مربیان: منیژه نصیری، فریده جوزی

نام کتاب: کتاب چه و چه و چه یه بچه، کتاب بازی می‌کنیم یاد می‌گیریم

تاریخ: ۱۸ آبان ماه ۱۴۰۰

گزارش‌کار از زبان مربیان:

کودکان هنگام بلندخوانی روی بالشتک‌های خود نشستند. به مناسبت هفته‌ جهانی بازی، کتاب بازی می‌کنیم یاد می‌‌گیریم را از کتابخانه انتخاب کردم و فکر کردم که برای بازی یچه‌ها،کتاب مناسبی باشد.
ابتدا تصویر جلد کتاب را به کودکان نشان دادم و پرسیدم: چه چیزهایی در تصویر می‌بینید، در این‌جا چه اتفاقاتی می‌افتد؟ کودکان با توجه به چند تصویر مختلفی که روی جلد کتاب بود هر یک پاسخی دادند. یکی از کودکان با نشان دادن تصویر شنا گفت: این بچه به استخر رفته است و به ترتیب در مورد تصاویر دیگر صحبت کردم و بازی‌هایی را که در تصویر می‌دیدند را به آن‌ها معرفی کردم از جمله:طناب کشی،قل خوردن و…
وقتی کتاب را می‌خواندم نظر کودکان رادر مورد هر تصویر می‌پرسیدم و این‌که چه پیشنهادی دارند؟ مثلاً در تصویری که جعبه‌ای پر از اسباب بازی بود و کودک داخل تصویر می‌خواست جعبه راحرکت دهد،در اینجا از کودکان پرسیدم اگر جای او بودید چه‌کار می‌کردید یا اگر شما آنجا بودید چه کمکی به او می‌کردید؟ کودکان نظرات جالبی می‌دادند مانند: باید وسایل داخل سبد را دانه دانه ببرد تا جعبه سبک شود یا اینکه مادرش را صدا کند تا به او کمک کند یا این‌که دو نفری سبد را هل بدهند و…
در مورد مفاهیم مرتبط با تصاویر مثل سبک وسنگین بودن، هموار و ناهموار بودن، گیر کردن اجسام(اصطکاک) و راحت حرکت کردن و… البته به شکل ساده و قابل‌فهم برای کودکان صحبت کردم.
به همین مناسبت با کودکان بازی‌های انجام دادیم. یک بازی با توپ‌های رنگی انجام دادیم که به صورت مسابقه بین دو کودک انجام می‌شد و علاوه بر این،سبدی که چندعدد کتاب داخلش بود را آوردیم(سبد برای کودکان قابل حمل بود) واز کودکان خواستیم یک بار روی زمین صاف (روی سرامیک کف اتاق) و یک‌بار روی موکت آن را حرکت دهند(مانند تصاویرکتاب) وقتی در آخر از آن‌ها می پرسیدیم روی کدام سطح، سبد راحت‌تر حرکت می‌کرد و چرا؟ پاسخ می‌دادند: روی زمین یا همان سرامیک چون زمین صاف بود ولی روی موکت سبد گیر می‌کرد. انجام این بازی‌ها برای کودکان بسیار لذت‌بخش بود و مشتاق بودند که دوباره انجام دهند.