مکان: استان سیستان و بلوچستان،سراوان، کودکان بازمانده از تحصیل جهادآباد
تعداد دانش‌آموزان: ۲۳ نفر
نام آموزگار: مهناز حدادزاده
تاریخ: ۱۴۰۰/۱۲/۲۱
امروز تصمیم گرفتم داستانک ۱۳ کتاب لولوپی ۱ را برای کودکان بلندخوانی کنم بنابراین از کودکان خواستم تا به صورت نیم‌‌دایره بنشینند تا بلندخوانی را شروع کنم.
کودکان با اشتیاق منتظر بودند تا بلندخوانی را شروع کنم.
بعد از شروع بلندخوانی با توجه به داستان که در مورد میمول جان بود که می‌خواست به آن طرف برود و لولوپی را نجات دهد ولی میمول جان چیزی در مورد اندازه‌ها نمی‌دانست، از کودکان پرسیدم میمول جان برای یادگیری اندازه‌ها زمان داشت؟ که کودکان جواب دادند زمان میمول جان کم بود چون لولوپی آن طرف رود منتظر بود.
در ادامه داستان خواندم که میمول جان دنبال راه چاره دیگری گشت و به دلیل نبود وقت تصمیم گرفت با استفاده از تنه درخت خود را به لولوپی برساند.
پس از اتمام بلندخوانی با کودکان در مورد اهمیت زمان صحبت کردم که چقدر در زندگی روزمره و انجان امورات زندگی لازم و ضروری است و باید سعی کنیم با انجام کارهای بیهوده وقت و زمان خود را هدر ندهیم.
پس از گفتگو در مورد اهمیت زمان، سراغ کنش‌ورزی رفتیم و من برای کودکان یک کاردستی ساعت درست کردم تا به یادگیری بهتر آن‌ها کمک کنم و موضوع زمان را بهتر درک کنند، سپس عددهای روی ساعت را به آن‌ها توضیح دادم و اینکه اعداد ۶ و ۱۲ و همچنین اعداد ۳و ۹ روبروی هم قرار می‌گیرند.
همچنین عقربه‌ها را به کودکان توضیح دادم که عقربه کوچک ساعت‌شمار است و هر یک ساعت را اندازه می‌گیرد و مانند لاکپشت، آهسته حرکت می‌کند و عقربه بزرگ برای اندازه‌گیری دقیقه است و از عقربه کوچک تندتر حرکت می‌کند.
