ابتدا، به بچه‌ها گفتیم که مهمانی به کلاس آمده و از آن‌ها خواستیم تا حدس بزنند که مهمان چه کسی است. سپس، جغد به میان ما آمد و با بچه‌ها احوالپرسی کرد. بچه‌ها صدای جغد و حالت چشم‌های او را تقلید کردند و بعد جغد غذای مناسب را از دست آن‌ها خورد. پس از آن واک «ج» را ادا کردیم و دست‌هایمان را روی گلو قرار دادیم تا گویا یا خاموش بودن آن حرف را مشخص کنیم. سپس، شعر آن را خواندیم و بچه‌ها با همیاری خانم دوستدار نمایش عروسکی جغد را اجرا کردند. در انتها، بچه‌ها کاردستی جغد را با کمک مربیان درست کردند.
فردای آن روز، ابتدا واک «ج» را که روز گذشته آموزش دادیم، با بچه‌ها مرور کردیم، سپس در فعالیت عملی آن، بچه‌ها را به دو گروه چهار نفره تقسیم کردیم. به هر نفر یک چوب بستنی، مقداری عدس و لپه و یک توپ پینگ پنگ دادیم که از قبل آن را سوراخ کرده بودیم. پس از وصل کردن آن‌ها به هم دیگر، بچه‌ها متوجه شدند که یک جغ‌جغه ساخته‌اند و از تکان دادن آن بسیار هیجان‌زده شدند.
سپس به ساخت نوع دیگری از جغ‌جغه پرداختیم. ابتدا دایره‌هایی را روی مقوا بریدیم و هرکس طرحی روی دایره خود کشید و بعد، مهره‌هایی را با استفاده از نخ به دایره وصل کردیم و چوب را از وسط مقوا عبور دادیم. با چرخاندن چوب، مهره‌ها به هم برخورد کرده و صدا ایجاد میکردند.
الفباورزی واک «ج» در داستان جوجه تیغی و گوجه فرنگی از مجموعه‌ی «الفباورزی با کاکاکلاغه»، ساخت جغ‌جغه
مربی: خانم‌ها: فائزه، آسیه، سایه و زهرا
وسایل مورد نیاز: توپ پینگ پنگ، چوب بستنى، دانه‌هاى خوراکى مثل لپه و عدس، مقوا، سیخ چوبى نازک، نخ و مهره
