ابتدا با بچه‌ها درباره‌ی اینکه چه چیزهایی آن‌ها را ناراحت می‌کند؟ وقتی ناراحت می‌شوند برای از بین بردن غم هایشان چه کارهایی می‌کنند؟ با همدیگر گفت و گوی جمعی‌ای داشتیم. همه‌ی بچه‌ها حرف زدند و از غم‌ها و شادی‌هایشان گفتند.
بعد کتاب را بلندخوانی کردم. در هنگام بلندخوانی حس می‌کردم بچه‌ها خیلی با موشی همزاد پنداری می‌کردند.
بعد از بلندخوانی از بچه ها خواستم برگه‌ی خود را به سه قسمت تقسیم کنند و در دو قسمت دو تا از وقت هایی که غمگین می‌شوند را نقاشی کنند و در قسمت سوم یک چیزی را باعث می شود غم هایشان از بین برود یا خوشحال‌تر می‌کند را بکشند.
بچه‌ها بسیار دوست داشتند و اتفاقا با این کار خیلی از غم‌های خود را بیان کردند و برایش راهکاری برای خوشحالی پیدا کردند. به نظرم باعث شد بچه‌ها آنچه در دل داشتند را خالی کنند و احساس بهتری داشته باشند.
مربی: مونا جمشیدی
محل اجرا: خانه مادر و کودک ناصر خسرو ملک شهر اصفهان
