تقدیر از برنامه‌ی «با من بخوان» در مراسم گشایش نمایشگاه «گنج یادگیری»
در مراسم گشایش نمایشگاه «گنج یادگیری»، از برنامه‌ی «با من بخوان» موسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان تقدیر شد. نمایشگاه «گنج یادگیری» دربرگیرنده اسنادی کم‌نظیر از کتاب‌های چاپ سنگی دوره‌ی قاجار و اسناد آموزش و پرورش، روز گذشته ششم مهرماه ۱۳۹۵ در مراسمی با حضور سیدرضا صالحی‌امیری، رئیس کتابخانه‌ی ملی، محمدعلی نجفی، مشاور رئیس‌جمهور، غلامحسین سیدآبادی، فریدون عموزاده خلیلی و شماری از صاحب‌نظران آموزش و پرورش، در محل موزه‌ی کتاب و میراث مستند کتابخانه‌ی ملی گشایش یافت. محمدهادی محمدی نویسنده و پژوهشگر و فرزانه طاهری سرپرست کتابخانه تحقیقاتی و موزه مجازی فرهنگ کودکی (ایرانک) از سوی موسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان ، منیر همایونی و فرمهر منجزی از سوی «کانون توسعه فرهنگی کودکان» در این مراسم حضور داشتند.
صالحی، رئیس سازمان اسناد و کتابخانه‌ی ملی در این مراسم با تاکید بر این که برای توسعه، به آموزش و پرورش کارآمد نیاز داریم گفت: توسعه در ایران به مقصد نخواهد رسید مگر این‌که ریل توسعه از آموزش و پرورش آغاز شود.
در ادامه‌ی این برنامه محمدعلی نجفی نیز در سخنانی با تاکید بر لزوم تجدیدنظر اساسی در آموزش و پرورش کشور و اشاره به اهمیت دموکراتیک کردن آن، آموزش و پرورش را بخشی از جامعه‌ی مدنی و حلقه‌ی بین حاکمیت و مردم دانست. وزیر پیشین آموزش و پرورش به بخش دیگری از مشکلات در حوزه‌ی آموزش و پرورش از جمله کم‌توجهی به خلاقیت کودکان و فعالیت‌های جمعی نیز اشاره کرد.
در این مراسم، نشستی نیز با حضور اصغر سیدآبادی، منیر همایونی، فریدون عموزاده خلیلی، فرح حق‌نژاد و محمدهادی محمدی درباره‌ی ترویج کتابخوانی برگزار شد. سیدآبادی با بیان این‌که کتابخوانی در بین دانش‌آموزان در مدرسه‌ها کم‌رنگ و حاشیه‌ای شده است، گفت: «سالانه در جهان، آزمونی با عنوان آزمون «پرلز» برگزار می‌شود که سواد خواندن دانش‌آموزان را می‌سنجد و در این آزمون ایران در میان سه کشور انتهای جدول قرار دارد. این نشان می‌دهد دانش‌آموزان ایرانی کتاب نمی‌خوانند.»
سیدآبادی افزود: «مردمی که خود کتاب نمی‌خوانند، نمی‌توانند کودک را به کتاب خواندن ترغیب کنند و متاسفانه آموزش و پرورش هم کتاب را رقیب درس خواندن به حساب می‌آورد؛ اما نشان داده شده است که دانش‌آموزانی که به عنوان سرگرمی کتاب می‌خوانند، از سواد درسی بیشتری هم برخوردارند.»
محمدهادی محمدی با بیان این‌که مشکل خواندن در ایران به یک پدیده تبدیل شده است، گفت: «درک آموزش و پرورش از خواندن، مهارت است درحالی که خواندن یک فرهنگ است و تا زمانی که آموزش و پرورش این تصور را داشته باشد، سطح خواندن همین خواهد ماند.» محمدی در سخنان خود به معرفی برنامه‌ی «با من بخوان» و دریافت جایزه معتبر ایبی آساهی سال ۲۰۱۶ از سوی این برنامه پرداخت و خاطر نشان کرد: «برنامه‌ی با من بخوان با شعار «همه کودکان حق دارند کتاب‌های با کیفیت بخوانند» تلاش کرده است تا فرهنگ خواندن را به محروم‌ترین نقاط ایران ببرد. تجربه‌ها و دستاوردهای این برنامه نشان می‌دهد که اگر از مسیر درستی حرکت کنیم، مردم با اشتیاق به فرهنگ خواندن علاقه‌مند خواهند شد.»
این نویسنده و پژوهشگر در بخش دیگری از سخنان خود به پیشینه‌ی پژوهشی برنامه‌ی «با من بخوان» اشاره کرد و گفت: «برنامه‌ی «با من بخوان» از درون پروژه‌ی تاریخ ادبیات کودکان ایران متولد شده است. موسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان در طی سال‌ها پژوهش در حوزه‌ی کودکی نزدیک به بیست‌ودو هزار سند تاریخی جمع‌آوری کرده است که متاسفانه اکنون در انبارهای این موسسه نگهداری می‌شوند.»
محمدهادی محمدی با اشاره به اهمیت موزه‌های کودکان در دنیا و نقش آن در ترویج فرهنگ خواندن، ابراز امیدواری کرد که با توجه بیشتر مسئولان، روزی موسسه بتواند امکان بهره‌مندی از موزه‌ی فرهنگ کودکی را در اختیار عموم مردم و کودکان ایران قرار دهد.
فریدون عموزاده نیز با بیان این‌که در مورد خواندن و نسبتی که با دانش‌آموز دارد، باید بحث مبنایی‌تری داشته باشیم، خواندن را یک فرایند خلاق دانست که این خلاق بودن آن را به فرهنگ تبدیل می‌کند و بر لزوم گنجاندن بحث خلاقیت در برنامه‌ی آموزش و پرورش تاکید کرد. مدیرمسئول هفته‌نامه‌ی «چلچراغ» در ادامه سخنانش نشریه‌ی دانش‌آموزی را نوعی ساختن و دقیقاً به معنای آفرینش دانست.
در پایان این مراسم از محمدهادی محمدی برای برنامه «با من بخوان»، فرح حق‌نژاد برای «انجمن حمایت از توسعه فضاهای آموزشی فرهنگی (حامی)» و منیر همایونی و خانم منجزی برای «کانون توسعه فرهنگی کودکان»، به عنوان فعالان حوزه ترویج کتاب و کتابخوانی قدردانی شد.
«با من بخوان» برنامه‌ای برای ترویج کتابخوانی با کودکان خانواده‌های کم‌درآمد، کودکان محروم و کودکان در بحران است. این برنامه بر پایه رساندن کتاب‌های مناسب و با کیفیت به دست این گروه از کودکان و نوجوانان است که در وضعیت معمول زندگی به کتاب‌های با کیفیت دسترسی ندارند یا این که در وضعیت‌های ویژه مانند رخدادهای فاجعه بار طبیعی و اجتماعی نیاز به کتاب‌درمانی و دسترسی به کتاب‌های مناسب دارند.
This post is also available in: انگلیسی
