دستنامه‌ی کارگاه آواورزی و الفباورزی

آواورزی و الفباورزی

هر زبان چهار رکن دارد؛ شنیدن، سخن گفتن، خواندن و نوشتن. بیشتر مردم تصور می‌کنند آموزش زبان فارسی با آموزش الفبا و از ۶ سالگی شروع می‌شود و کودکان دو رکن دیگر زبان یعنی شنیدن و سخن گفتن را خود به خود می‌آموزند، در حالی‌که خواندن و در پی آن نوشتن نیاز به پیش‌آمادگی دارد و کودکان برای زبان‌آموزی باید مرحله‌ی آمادگی خواندن که خوب شنیدن و خوب سخن گفتن است، فرابگیرند. این دستنامه به خانواده‌ها و مربیان در آماده کردن کودکان برای ورود به مرحله‌ی خواندن و نوشتن کمک می‌کند.

دستنامه‌ی کارگاه آواورزی و الفباورزی

این دستنامه برای خانواده‌ها، مربیان کودک، کتابداران و… طراحی شده است و این بخش‌ها را در بر می‌گیرد:

• معرفی بسته‌ی آواورزی و اهداف آن
• آشنایی با روش‌های استفاده از بسته‌ی آواورزی و شیوه‌ی پیشنهادی کار با این بسته
• آموزش ریتم، بیان چند مفهوم موسیقی به‌کاررفته در کتاب آواورزی و آموزش شیوه‌ی کار با شعر‌های آواورزی
• آشنایی با دستگاه آوایی و شنیداری
• شناخت رشد دستگاه آوایی کودکان و شیوه‌ی حساس کردن کودکان به دستگاه آوایی و شنوایی
• آشنایی با شیوه‌های یادگیری متفاوت در کودکان
• چگونگی سخن گفتن با کودکان
• آشنایی با روش‌های آمادگی برای خواندن
• شناخت روش «خواندن گفتگویی»
• معرفی بسته‌ی الفباورزی و شیوه‌ی آموزشی آوایی- رانشی
• آشنایی با روش‌های استفاده از بسته‌ی الفباورزی و شیوه‌ی پیشنهادی کار با این بسته
• شناخت بیداری زبانی
• آشنایی با درخودفروماندگی زبانی

در بخشی از این دستنامه می‌خوانید:

روش خواندن روی زانویی (برای خردسالان)

پدر و مادر یا مربی کودک را روی زانوهای خود می‌نشاند و در فضایی گرم و پرمهر کتاب را در دست می‌گیرد و برای کودک می‌خواند. سعی می‌کند بخشی از کتاب را کودک در دستان کوچکش بگیرد واحساس کند فعّال است. کودک می‌فهمد خواندن یک مهارت است که پدر و مادرش آموخته‌اند و او هم می‌تواند آن را بیاموزد. دراین شیوه همه چیز بستگی به میزان علاقه کودک دارد. اگر او پرشور و با احساس باشد خواندن ادامه می‌یابد و اگر خسته و نابردبار باشد، خواندن پایان می‌گیرد. می‌توان انگشتان دستان را برای رهگیری واژه‌ها به کارگرفت تا کودکان ساختار مواد چاپی و واژه‌ها را بیشتر بکاوند.